Calprotectin , Stool

 

نام اختصاری

  CALP

سایر نام ها

کالپروتکتین (مدفوع)

Calprotectin FORWARD, Calprotectin, Fecal, Calprotectin  Random, Stool

نوع نمونه قابل اندازه گیری

مدفوع راندوم

حجم نمونه مورد نیاز

 5 تا 10 گرم   

شرایط نمونه گیری

نیاز به آمادگی خاصی نمی باشد.

نمونه گیری بایستی بصورت راندوم یا تصادفی صورت گیرد.

ملاحظات نمونه گیری

نمونه مدفوع بیمار باید درون ظروف پلاستیکی درب دار مخصوص فاقد نگهدارنده جمع آوری گردد.

بیمار باید ساعت و تاریخ نمونه گیری را بر روی ظرف نمونه درج نماید.

پس از جمع آوری نمونه ، در صورتی که تست های متعددی درخواست شده باشد، باید ظرف مجزایی برای این تست در نظر گرفته شود.

موارد عدم پذیرش نمونه

     نمونه حاوی مواد نگهدارنده یا مدیا

     نمونه هموژن شده

     نمونه فاقد برچسب یا بدون  مشخصات

     نمونه ای غیر از مدفوع

شرایط نگهداری

بهتر است نمونه مدفوع قبل از انجام آزمایش در دمای فریزر -20oC نگهداری شود.

پایداری نمونه در دمای اتاق 5 روز، در  4oCبه مدت 8 روز و در -20oC تا یک ماه می باشد.

اطلاعات بالینی

کالپروتکتین پروتئین هترو دیمر بوده و توانایی اتصال به Ca2+ و Zn2+ را دارد. این پروتئین در سیتوزول نوتروفیل ها و در غشاء مونوسیت ها وجود دارد و به دنبال فعال شدن نوتروفیل ها و مونوسیت ها و با اتصال به اندوتلیال ، کالپروتکتین آزاد می شود. میزان کالپروتکتین در مایعات بدن یا مدفوع یک شاخص مهم التهاب می باشد. کالپروتکتین هم اثر باکتریسیدال و هم اثر شبه سیتوتوکسینی دارد . نقش کالپروتکتین مهار آنزیم های کازئین کیناز I  و II و اثر ضد میکروبی به ویژه علیه کاندیدا آلبیکنس و همچنین اثر مهاری روی سلول های مغز استخوان ، ماکروفاژها، لنفوسیتهای تحریک شده یا میتوژن یافته و مسیر داخلی انعقاد خون می باشد. نقش دیگر آن کموتاکسی سلول های التهابی می باشد. کالپروتکتین به عنوان یک فاکتور تشخیصی در پاسخ به درمان و پایش بیماریهای التهابی روده (نظیر بیماری کرون، کولیت خونریزی دهنده ) و بدخیمی دستگاه گوارش بیشترین کاربرد را دارد و در تمام بیماری های فوق در مدفوع غلظت آن افزایش می یابد.

کاربردهای بالینی

افتراق بیماری التهابی روده (IBD) از سندروم روده تحریک پذیر (IBS)،

پایش درمان در بیماران دارای IBD،

تعیین ارجاع بیماران جهت انجام آزمایشات آندوسکوپی و یا کلونوسکوپی.

مقادیر مرجع

طبیعی: 50 μg/g ≥

حدواسط: 51 – 120 μg/g 

غیر طبیعی: 121 μg/g  <

تفسیر

کالپروتکتین یک مارکر اختصاصی نوتروفیلی برای ارزیابی التهاب در مجاری دستگاه گوارش می باشد. این مارکر در طی عفونت، عفونت ثانویه ناشی از IBS (post-infectious IBS) و انتروپاتی ناشی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) مقدار ان افزایش می یابد. اندازه گیری کالپروتکتین مدفوع شاخص مناسبی برای افتراق IBD از IBS و پایش بیماران IBD می باشد. همچنین جهت تعیین ارجاع بیماران برای انجام تست های تهاجمی نظیر آندوسکوپی و کلونوسکوپی کاربرد دارد. مقادیر کالپروتکتین طبیعی در مدفوع کمتر از 50 μg/g ، مابین 51 – 120 حدواسط و بالاتر از 121 غیر طبیعی گزارش می شود.

 در صورت نتایج حدواسط، آزمایش بایستی 4 الی 6 هفته بعد تکرار و تأیید گردد.

 عوامل مداخله گر

انجام آزمایش به همراه تشخیص بالینی قابل ارزش بوده ولی تشخیص بالینی پزشک ارجح می باشد.

مثبت شدن کالپروتکتین در مدفوع نمی تواند به تنهایی دال بر تشخیص IBD باشد.

در بیماران IBD فرم فعال و غیر فعال بیماری در نوسان است در نتیجه نتایج کالپروتکتین ممکن است دچار نوسان گردد.

خونریزی مجاری گوارشی به میزان بیشتر از 100 میلی لیتر در روز، غلظت کالپروتکتین در مدفوع را به اندازه 15 μg/g افزایش خواهد داد.

سایر بیماری های روده ای از جمله عفونت های دستگاه گوارش و سرطان روده بزرگ می تواند منجر به افزایش غلظت calprotectin شود.