CH50

 کاربردهای بالینی:

 ارزیابی قدرت تخریبی کمپلمان موجود در سرم و در عین حال بررسی کلی عوامل شرکت کننده در مسیر کلاسیک کمپلمان در بیماران دچار نقص های کمپلمان.
به عنوان یک آزمایش اولیه برای تشخیص بیمارانی که به طور مکرر دچار عفونت می شوند و احتمالاً فاقد یک یا چند پروتئین سیستم کمپلمان به طور مادرزادی می باشند مفید است.

ارزیابی بيماري هايي كه مصرف كمپلمان به دليل تشكيل كمپلكس ايمني بالا است. مانند بيماري هاي کمپلس ایمنی از جمله بیماران روماتیسمی، لوپوس اریتروماتوز سیستمیک (SLE)و گلومرولونفریت.

 یافته های طبیعی/ غیر طبیعی:

 کاهش CH50 در بیماریهای زیر رخ می دهد:

-سوء تغذیه
– رد پیوند کلیه
– آنزیوادم ارثی
– سیروز
– نفریت لوپوسی
– هپاتیت
– لوپوس اریتروماتوز سیستمیک (SLE)
– گلومرولونفریت

افزایش CH50 در بیماریهای زیر رخ می دهد:

-سرطان یا کانسر
-کولیت اولسراتیو
-عفونتها

 تفسیر:

 اندازه گیری میزان همولیز کمپلمان کل (CH50) بهترین سنجش عملکردی مسیر کلاسیک کمپلمان می باشد. سطح سرمی CH50 اغلب در بیماری SLE، گلومرولونفریت و سایر بیماریهای کمپلکس ایمنی کاهش می یابد. اندازه گیری C3 و C4 نیز در اختلالات خود ایمنی حائز اهمیت است. کاهش سطوح کمپلمان با افزایش شدت بیماری مرتبط می باشد. کاهش و یا عدم فعالیت عملکردی کمپلمان ممکن است در کمبودهای ارثی یک یا چند جزء کمپلمان رخ دهد.
طبیعی بودن همولیز کمپلمان مسیر فرعی(AH50)  درمقابل عدم فعالیت همولیز کمپلمان کل (CH50) نشاندهنده کمبود اولیه مسیر کلاسیک C1،  C2، C4 می باشد.
طبیعی بودن  CH50درمقابل عدم فعالیت AH50  نشاندهنده کمبود یا نقص مسیر فرعی ( آلترنیتیو) می باشد.
عدم فعالیت AH50 و CH50 در حضور C3 و C4 طبیعی، نشاندهنده کمبود اجزاء اواخر  مسیر C5)، C6، C7، C8، (C9 می باشد.
سطوح پایین AH50 در حضور مقادیر کم C3 و C4 مطابق با روند مصرفی کمپلمان می باشد.
عدم فعالیت AH50 و CH50 نشاندهنده کمبود اجزاء اواخر مسیر یا مصرف کمپلمان C3)، C5، C6، C7، C8، (C9 می باشد.

 توضیحات:

 آزمون CH50 یک آزمون عملکردی است و وابسته به روش صحیح نمونه گیری، ذخیره سازی، و شرایط حمل و نقل است.
عدم فعالیت CH50 ، جهت تأیید باید با یک نمونه متفاوت تکرار گردد.
اندازه گیری AH50 و C3 و C4 برای تفسیر نتایج ضروری است.