(Measles Ab (Rubeola) ( IgM

نام فارسی تست

آنتی بادی IgM علیه ویروس Measles (عامل بیماری سرخک)

نام های دیگر

Rubeola Ab, IgM

نوع نمونه

Serum, Body (Fluid), CSF

علت درخواست تست

-تشخیص آزمایشگاهی عفونت ویروس سرخک

-تعیین میزان پاسخ ایمنی افرادی که واکسینه شده اند.

-ثبت و مستند کردن ابتلا به عفونت ویروس سرخک در گذشته در افرادی که سابقه ایمن سازی ( واکسیناسیون) به این ویروس را نداشته اند.

توضیح راجع به تست

سرخک عفونت ویروسی است که از طریق قطرات تنفسی، بینی، دهان و گلو منتقل می شود. دوره کمون بیماری معمولا ً ۸ تا ۱۲ روز از زمان مواجهه با ویروس است.

علایم سرخرگ شامل تب، سرفه، آبریزش بینی، گلودرد، میالژی، کونژونکتیویت، فتوفوبی، نقاط koplic در دهان و همچنین راش است.

آنتی بادیهایی از کلاس IgG و IgM علیه پوشش (envelope) ویروس ۱۰ روز پس از ظهور بثورات جلدی در سرم ظاهر می گردد. تیتر IgG پس از ۶ ماه کاهش می یابد ولی تا پایان عمر با عیار پایین باقی می ماند.

تست های تکمیلی

Measles Viral Culture

اطلاعات تکمیلی

وجود آنتی بادی از کلاس IgM در سرم همراه با وجود یا نبود آنتی بادی IgG : نشاندهنده فاز حاد یا عفونت اخیر بیماری سرخک می باشد.

نتایج مثبت  IgM به تنهایی: جهت تشخیص عفونت ویروس سرخک کافی نمی باشد و باید با علائم بالینی سازگار باشد.

نبود IgM در سرم:   حاکی از عدم عفونت حاد به این ویروس می باشد. با این وجود نتایج سرولوژیک منفی ممکن است در شروع عفونت مشاهده گردد و نتایج باید در چارچوب تظاهرات بالینی تفسیر گردد.

IgG  مثبت همراه با IgM منفی:   نشاندهنده واکسیناسیون و یا عفونت پیشین به ویروس سرخک می باشد. این افراد نسبت به عفونت مجدد مصونیت دارند.

IgG منفی:   نشاندهنده در معرض قرار نگرفتن فرد به ویروس سرخک و عدم پاسخ اختصاصی ایمنی  جهت ایمن سازی می باشد. این افراد غیر ایمن و مستعد ابتلا به عفونت سرخک می باشند.

نتایج منفی (۹>) مشکوک به عفونت اخیر  و یا پس از واکسیناسیون جهت ارزیابی پاسخ سیستم ایمنی می بایست طی ۲ الی ۳ هفته بعد تکرار گردد. نتایج مشکوک (۹-۱۱) باید با انجام آزمایش نمونه ای جدید در  طی۱۰ تا ۱۴ روز بعد پیگیری گردد.

نکته ۱: موارد نادری از مثبت کاذب آنتی بادی IgM ممکن است در بیماران سرخجه، هپاتیت مزمن فعال، لوپوس سیستمیک و مونونوکلئوز عفونی مشاهده گردد.

نکته ۲: نتایج منفی کاذب هنگامی دیده می شود که سرم بیمار قبل از هفته اول یا بعد از هفته دوم پس از ظهور بثورات گرفته شود.

نکته ۳: روشهای سرولوژیک جهت تشخیص پاسخ ایمنی، میزان حساسیت و عفونت اولیه ویروس سرخک بکار می رود.

نکته ۴: نتایج آزمایش باید منطبق با علائم بالینی و آزمایشهای تشخیصی تکمیلی تفسیر گردد.

نکته ۵: افزایش ۴ برابری تیتر IgM به همراه IgG اختصاصی بر علیه سرخک نشاندهنده عفونت اخیر (فعال) می باشد.

نکته ۶: در بیماران SSPE (Subacute sclerosing panencephalitis) تیتر آنتی بادی در CSF و سرم به شدت افزایش می یابد.

 نکته ۷:علائم بالینی بیماری برای تشخیص کافی می باشد و نیازی به تشخیص آزمایشگاهی معمولاً وجود ندارد.