Testosterone

 

نام فارسی تست

هورمون تستوسترون

نام های دیگر

Total testosterone

آمادگی بیمار

توصیه می شود تا بیمار ناشتایی داشته باشد. بهترین زمان نمونه گیری ساعت  ۶ تا ۱۰ صبح می باشد.

نوع نمونه

(Serum, Plasma (EDTA) , Plasma (Heparin

علت درخواست تست

کمک به تشخیص پرکاری گنادی

کمک به تشخیص بلوغ زودرس در جنس مذکر قبل از ۱۰ سالگی

افتراق بین هیپوگنادیسم (کم کاری گنادی) اولیه و ثانویه

بررسی هیرسوتیسم (رشد موهای زاید در صورت و بدن خانم ها)

بررسی ناباروری مردان

سندرم تخمدان پلی‏کیستیک (PCOS): بیماران مبتلا به این سندرم عدم تخمک‏گذاری همراه با هیرسوتیسم و آکنه دارند. در اکثر بیماران تستوسترون سرم بالاست.

توضیح راجع به تست

اندازه گیری مقادیر تستوسترون خون، به همراه هورمونهای FSH و LH در بررسی نارسایی گنادی در هر دو جنس کمک کننده است.

در مردان؛ تستوسترون آندروژن اصلی مترشحه از سلول های بینابینی بیضه به نام سلول های لیدیگ است. تستوسترون در رشد و نمو ارگان های جنسی مردانه، بزرگ شدن عضلات اسکلتی، رشد موهای زیر بغل، صورت و عانه و نیز اسپرماتوژنز نقش دارد. تستوسترون در بررسی های ناتوانی جنسی و ناباروری اندازه گیری می شود.

در زنان؛ مقادیر کم تستوسترون از تخمدان ها و غدد آدرنال ترشح می شود. حداکثر مقدار آن در میانه سیکل قاعدگی وجود دارد. این تست برای بررسی تومورهای تخمدان، هیرسوتیسم و ناباروری انجام می شود.

در چه شرایطی تست افزایش می یابد؟

هیپرپلازی آدرنال

پرکاری تیروئید

سندروم مقاومت به آندروژن

تومورهای قشر آدرنال

بلوغ جنسی زودرس ایدیوپاتیک

تومورهای بیضه یا خارج گنادی

هیرسوتیسم (پر مویی در زنان)

سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

تومورهای تروفوبلاستیک در زمان حاملگی

در چه شرایطی تست کاهش می یابد؟

عدم تخمک گذاری (Anovulation)

سندروم داون

ناتوانی جنسی

دیستروفی میوتونیک

کم کاری هیپوفیز اولیه و ثانویه

کریپتورکیدیسم (نهان بیضگی)

مصرف زیاد الکل

سندروم کلاین فلتر

ارکیکتومی (خارج کردن بیضه)

اورمی

تاخیر در بلوغ

نارسایی کبدی

سوء تغذیه

هیپوگنادیسم اولیه و ثانویه

 تست های تکمیلی

FSH, LH, SHBG, DHEAS, Free testosterone, Estradiol, DHT, Gonadotropin-releasing hormone

تداخلات دارویی

باربیتورات ها، برموکریپتین، سایمتیدین، فلوتامید، گونادوتروپین، لوونورژسترول، میفپریستون، مکلوسمید، نافارلین (در مردان)، نیلوتامید، ضد بارداری های خوراکی، ریفامپین و تاموکسیفن می توانند سطح تستوسترون راافزایش دهند.

سیکلوفسفاماید، سیپروترون، دانازول، دگزامتازون، دی اتیل استیل بسترول، دیگوکسین، فنل دوپام، گوسرلین، کتوکونازول، لوپرولید، منیزیم سولفات، مدروکسی پروژسترون، متیل پردنیزون، ناندرولون، ضد بارداری های خوراکی، پارواستاتین، پردنیزون، پیریدوگلوتتماید، اسپیرونولاکتون، استانوزولول، تتراسایکلین و تیوریدازین داروهایی هستند که می توانند سطح تستوسترون راکاهش دهند.

SHBG و دی هیدرو اپی آندروستون (DHEA) ممکن است در روش RIA  در سنجش تستوسترون تداخل ایجاد کنند.

دی هیدرو تستوسترون (DHT) ممکن است در روش الایزا در سنجش تستوسترون تداخل ایجاد کند.

ورزش و تمرینات سنگین سطح تستوسترون را افزایش می دهد.

عدم تحرک و تزریق گلوکز سطح آندروژن ها و بویژه تستوسترون را کاهش می دهد.

اطلاعات تکمیلی

معمولا مقدار کلی (Total) تستوسترون بکار می رود و سنجید می شود اما تستوسترون یک شکلِ آزاد یا فعال نیز دارد که در برخی بیماری مانند پرکاری تیروئید می تواند مفید باشد.

نکته ۱: سطح تستوسترون در طول روز متغیر است و بیشترین مقدار آن نیز در صبح وجود دارد.

نکته ۲: پایین بودن تستوسترون همزمان با پایین بودن FSH و LH مؤید تشخیص هیپوگنادیسم ثانویه است.

نکته ۳: غلظت‏های تستوسترون ممکن است در ناباروری مردان، اختلال کارکرد نعوظ یا جنسی و استئوپورز کمک‏کننده باشند.