(Thyroid Peroxidase (TPO Ab

VDRL
آوریل 30, 2020
Stool Occult Blood
آوریل 30, 2020

 نام فارسی تست

 آنتی بادی علیه تیروئید پراکسیداز

 نام های دیگر

 Anti-TPO ; Thyroid Microsomal Ab

 نوع نمونه

 , Plasma (Citrate Na) Serum, Plasma (EDTA), Plasma (Heparin), CSF

  علت درخواست تست

– کمک در تشخیص بیماریهای اتوایمیون تیروئید مانند تیروئیدیت هاشیموتو و بیماری گریوز.

-افتراق بیماریهای اتوایمیون تیروئید از گواتر غیر اتوایمیون و یا کم کاری تیروئید.

-به عنوان یک روش تشخیصی در تصمیم گیری برای درمان بیماری که دارای کم کاری تیروئید تحت بالینی می باشد.

 توضیح راجع به تست

 تیروئید پراکسیداز (TPO) یک آنزیمی می باشد که به طور طبیعی در غده تیروئید وجود دارد. این آنزیم از مهمترین آنتی ژن های غشاء تیروسیت ها می باشد و با اُکسیداسیون رزیدوهای یُدید در تیروزینِ پروتئینِ تیروگلوبولین؛ در ساخت هورمون های3 T و4 T نقش مهمی دارد.

آنتی بادی علیه تیروئید پراکسیداز (Anti TPO)؛ اتوآنتی بادی می باشند. این آنتی بادی ها کمپلمان را فعال می کنند و تصور می شود که در اختلال عملکرد تیروئید و پاتوژنز کم کاری تیروئید نقش مهمی دارند.

این تست؛ یک آزمایش حساس برای تشخیص بیماری های تیروئیدی اتوایمیون مانند : تیروئیدیت هاشیموتو، میگزدم ایدیوپایتک و بیماری گریوز می باشد.

 در چه شرایطی تست افزایش می یابد؟

تیروئیدیت هاشیموتو (Hashimoto thyroiditis) این آنتی بادی در ۷۰-۹۰ درصد بیماران یافت می شود

-میگزدم ایدیوپایتک  (idiopathic myxedema)

-بیماری گریوز (Graves disease)

-هیپوتیروئیدی

-تیروتوکسیکوز

-کارسینیوم تیروئید

-آرتریت روماتوئید

-بیماریهای کلاژن

-کم خونی پرنیشیوز

 تست های تکمیلی

 Antithyroglobulin Antibody ; T۳; T۴ TSH; Thyroglobulin

 تداخلات آزمایشگاهی

 داروهای سرکوب کننده ایمنی ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهند.

نکته: در بعضی افراد که در معرض محیط های حیوانی قرار دارند( به عنوان مثال در درمانگاه حیوانات)؛ ممکن است دارای آنتی بادی ضد آنتی ژنهای حیوانات باشند. این آنتی بادیها ممکن است با آنتی بادیهای میکروزومال تیروئیدی واکنش متقاطع داشته باشند و منجر به نتایج نا معتبر گردند.

 اطلاعات تکمیلی

 ۹۰% بیماران تیروئیدیت خود ایمنی دارای Anti-TPO می باشند. در بیشتر بیماران آنتی بادی ضد تیروگلوبین  (Antithyroglobulin Antibody)  نیز یافت می شود.

در بیماران هیپوتیروئیدی، افزایش Anti-TPO با حساسیت ۹۵% ؛ از تشخیص تیروئیدیت اتوایمیون حمایت می‏کند.  با وجود آنکه افزایش سطح Anti-TPO در انواع زیادی از بیماریهای تیروئیدی مشاهده می گردد؛ اما شایعترین آن تیروئیدیت مزمن ( تیروئیدیت هاشیموتو در بزرگسالان و تیروئیدیت لنفوسیتی در کودکان) است. تیروئیدیت مزمن با سایر بیماریهای خودایمن (کلاژن عروقی) در ارتباط است.

نکته مهم ۱: این آزمایش غالباً به همراه آزمون آنتی بادی ضد تیروگلوبولین (Antithyroglobulin Antibody) انجام می گیرد تا حساسیت و اختصاصیت آن افزایش یابد.

نکته مهم ۲: در ۱۲% زنان و ۱% مردان سالم و بدون علامت ممکن است Anti-TPO مثبت (با تیترهای پائین) گردد.

نکته مهم ۳: این آنتی بادی ها در صورت داشتن سطح بالا؛ در سه ماهه سوم بارداری از مادر به جنین قابل انتقال هستند و ممکن است باعث ایجاد اختلالات تیروئید در جنین شوند.