نام اختصاری:
Factor V Leiden
سایر نام ها:
فاکتور پنج لیدن، Activated protein C (APC) resistance mutation، Factor V Leiden mutation، Mutated Factor V
نوع نمونه قابل اندازه گیری:
پلاسما حاوی ضد انعقاد سیترات سدیم (جهت کاوش غربالگری براساس زمان انعقاد) و خون کامل (جهت کاوش براساس DNA)
حجم نمونه مورد نیاز:
ml 2
شرایط نمونه گیری:
-نیاز به ناشتایی نمی باشد.
-از مصرف داروهای ضد انعقادی از قبیل هپارین، کومادین (وارفارین)، هیرودین یا آرگاتروبان چند ساعت قبلاز انجام آزماش اجتناب شود.
ملاحظات نمونه گیری:
-نمونه پلاسما باید در لوله یا ویال های پلاستیکی یا سیلیکونی جمع آوری گردد. هر فاکتور انعقادی درخواست شده باید در ویال های مخصوص به خود جمع آوری گردد.
-پس از نمونه گیری، نمونه خون را در لوله های با درپوش آبی حاوی ضد انعقاد سیترات سدیم جمع آوری کنید. لوله را به سریعاً سروته نموده و خوب مخلوط نمایید. نسبت خون کامل به ضد انعقاد 9 به 1 می باشد.
-لوله ها باید به خوبی پر شده باشند. نمونه را فوراً به آزمایشگاه و بخش انجام دهنده ارسال نمایید.
-در کوتاهترین زمان ممکن (حداکثر 2 ساعت)، نمونه را در دورrpm 3000- 2500 به مدت 20 دقیقه سانتریفیوژ نموده و پلاسما را جدا نمایید. بهتر است مجدداً پلاسما را سانتریفیوژ نمایید.
-پس از جداسازی پلاسما، بهتر است فوراً آن را در -20 oCفریز نمایید.
-در صورت مصرف هپارین یا وارفارین توسط بیمار، آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید. به بیمار اطلاع دهید که مصرف این داروهای ضد انعقاد منجر به نتایج کاذب در جواب آزمایش می گردد.
-قبل از نمونه گیری مشخصات بیمار و سابقه ابتلا به هرگونه بیماری را یک فرم جداگانه یادداشت نمایید.
-محل خونگیری را از نظر خونریز ی بررسی نمایید(بویژه در بیماران با سابقه کمبود انعقادی). در صورت خونریزی یا هماتوم فوراً به پزشک مربوطه اطلاع دهید.
-در صورت نمونه گیری در خارج آزمایشگاه، در کوتاه ترین زمان ممکن، نمونه را به آزمایشگاه انتقال دهید. طی انتقال نمونه را بر روی یخ خشک بگذارید.
موارد عدم پذیرش نمونه:
-سرم (نمونه لخته).
-پلاسمای غیر سیتراته.
-لولهای که به اندازه کافی و مناسب پر نشده باشد.
-ارسال نمونه به آزمایشگاه بعد از 4 ساعت.
شرایط نگهداری:
-نمونه خون را در کوتاهترین زمان ممکن (حداکثر 2 ساعت)، سانتریفیوژ نمایید.
-ماندگاری نمونه در دمای اتاق، حداکثر 8 ساعت، در دمای یخچال تا 24 ساعت و در -20oC تا یک ماه پایدار است.
-در مورد کاوش براساس DNA، نمونه را در حرارت اتاق یا 4oC نگهداری نمایید.
کاربردهای بالینی:
-ارزیابی افرادی که مقاومت به پروتئین C فعال شده دارند.
-در طولانی شدن aPTT به علت عدم فعالیت فاکتور پنج، فاکتور پنج لیدن افزایش می یابد .
-آزمایش برای حصول اطمینان از این که بیمار در وضعیت پرخطر از نظر بیماریهای ترومبوآمبولیک میباشد، مفید است. بویژه در ترومبوز وریدی و آمبولیسم ریوی.
تفسیر:
در افراد طبیعی نسبت مقاومت به پروتئین C فعال شده معمولاً بیشتر از 2 است در حالی که در افرادی که فاکتور V لیدن دارند این نسبت کمتر از 2 میباشد، زیرا فاکتورV آنها جهش یافته و این مسئله باعث مقاومت فاکتور V به عمل تخریبی پروتئین C میشود. اگر نتیجه این تست غیرطبیعی بود، کاوش فاکتور V لیدن براساس PCR انجام میگردد که استاندارد طلایی برای آزمایش است. مقاومت به پروتئین C فعال شده شایعترین استعداد ارثی شناخته شده برای ترومبور وریدی است. پروتئین C فعال شده بطور طبیعی فاکتورهای 5 و 8 فعال شده را از طریق شکستن پروتئولیتیک در بقایای اختصاصی آرژینین تجزیه کرده و در نتیجه انعقاد را مهار میکند. افرادی که مقاومت به پروتئین C فعال شده دارند، دارای یک فاکتور 5 جهش یافته هستند که نسبت به فعالیت تجزیهای پروتئین C فعال شده مقاوم است و بیشتر از 95% موارد ناشی از یک جهش نقطهای بوده و به عنوان موتاسیون لیدن شناخته میشود. احتمالاً مقاومت پروتئین C فعال شده (APCR) مهمترین فاکتور خطر ترومبوز است. افزایش خطر در هتروزیگوتها در حدود 7 برابر و در هموزیگوتها حدود 80 برابر است. APCR در بین حدود 20% از بیماران با ترومبوز وریدهای عمقی (DVT) اولیه و در بین حدود 40% از بیماران با ترومبوفیلی دیده میشود.
افزایش سطح: نتایج پاتولوژیک در شرایطی همچون بیماران ترومبوآمبولیک،
عوامل مداخله گر :
-وجود ضد انعقادهای لوپوسی و هیرودین سبب نتایج غیرصحیح در کاوشهایی میگردد که براساس زمان انعقاد PTT انجام میشوند ولی بر روی تستهایی که براساس DNA انجام میشوند تأثیری ندارد.
-نمونه سرم یا پلاسمای غیر سیتراته، و نمونه های که بیش از 8 ساعت در دمای اتاق بمانند موجب نتایج کاذب آزمون می گردند.
-نتایج مثبت کاذب در بیماران با ضد انعقادهای لوپوسی، بارداری، فاکتور VIII افزایش یافته یا مصرف کننده های قرصهای ضد بارداری خوراکی دیده میشود.
توضیحات:
-آزمایش DNA ، فاکتور پنج لیدن (Leiden) را به عنوان عامل مقاومت APC شناسایی میکند.
-فاکتور پنج لیدن، شکل جهش یافته فاکتور V می باشد.
-احتمالاً مقاومت پروتئین C فعال شده (APCR) مهمترین فاکتور خطر ترومبوز است. افزایش خطر در هتروزیگوتها در حدود 7 برابر و در هموزیگوتها حدود 80 برابر است. APCR در بین حدود 20% از بیماران با ترومبوز وریدهای عمقی (DVT) اولیه و در بین حدود 40% از بیماران با ترومبوفیلی دیده میشود.
-APCR از طریق یک نوع تغییر یافته aPTT، در حضور و بدون حضور پروتئین C فعال شده (APC) مورد آزمایش قرار میگیرد. همچنین آزمایشهای براساس PT یا سم مار نیز طراحی شدهاند.