HBV Quantitative Real-Time PCR

سایر نام ها

 اندازه گیری کمی ویروس هپاتیت  B با روش Real-Time PCR،Hepatitis B Quantitation،HBV DNA Quantitation،HBV DNA detection by Real time PCR، HBV viral Load

نوع نمونه قابل اندازه گیری

 پلاسما، سرم، بافت کبد

حجم نمونه مورد نیاز

 ml 5

شرایط نمونه گیری

نیاز به ناشتایی نمی باشد.

نمونه گیری باید در شرایط استریل انجام شود.

کاربردهای بالینی

تأیید عفونت مزمن ویروس هپاتیت B (HBV)

تعیین کمی HBV-DNA سرم بیماران مبتلا به عفونت مزمن HBV (سابقاً HBsAg مثبت بوده اند.)

نظارت بر پیشرفت بیماری در عفونت HBV مزمن و یا پاسخ به درمان ضد HBV

اطلاعات تکمیلی

هپاتیت ویروسی مزمن ممکن است ناشی از عفونت با HBV یا HCV باشد. عفونت ممکن است منجر به یک حالت ناقل طولانی مدت و بیماری کبدی مزمن خفیف تا شدید شود. دو هفته پس از عفونت با هپاتیت B، می­توان مقدار زیادی از پروتئین ویروس (آنتی‏ژن سطحی ویروس) را در سرم و پس از آن پاسخ آنتی‏بادی به پروتئین‏های ویروس (anti-HBs) را ردیابی کرد. آنتی‏بادی­های ضد HBV در اکثریت بیماران برای تمام عمر پا بر جا می‏مانند. بهرحال حدود 10% از عفونت‏های HBV منجر به یک حالت ناقل مزمن می‏شود که مشخصة آن فقدان anti-HBs  است ولی anti-HBc و معمولاً HBsAg  باقی می‏مانند.  تشخیص این گونه موارد باید با ردیابی  HBV DNA  در سرم یا بافت کبد تکمیل شود.

مقادیر طبیعی 

DNA ویروس HBV در نمونه های سرم یا بافت کبدی افراد سالم وجود ندارد و ردیابی نمی شود.

محدوده قابل سنجش (مثبت)

109 × 25 – 5 IU/ml 

تفسیر

کاوش پروب DNA ، یک اندازه‏گیری مستقیم HBV در سرم یا پلاسما را امکان­پذیر ساخته و با تیترهای آلایندگی (infectivity) ارتباط دارد. اطلاعات حاصله از این آزمایش باید همراه با تست‏های سرولوژیک و ردیابی HBsAg  مورد استفاده قرار گیرد HBV DNA حساس‏ترین مارکر برای عفونت جاری (ongoing) است. اندازه‏گیری کمی DNA ویروس ارزش پروگنوستیک داشته و از آن به عنوان پاسخی به درمان ضد ویروسی استفاده می‏شود. همزمان با پاک شدن عفونت از بدن، سطوح HBV DNA و HBsAg افت می‏کند. در مراحل بعدی بیماری که آمینوترانسفرازها طبیعی می‏شوند، DNA ویروس با تکنیک‏های هیبریداسیون منفی می‏شود ولی غالباً با PCR قابل ردیابی خواهد بود. ردیابی  DNAنباید جای آزمایشات سرولوژیک را بگیرد.

عوامل مداخله گر

هپارین در مقادیر بالا در این آزمایش تداخل ایجاد می کند.

نمونه گیری و جداسازی پلاسما یا سرم در شرایط غیر استریل می تواند منجر به ایجاد نتایج مثبت کاذب گردد.

توضیحات

نتیجه «Undetected» نشان می دهد که DNA ویروس هپاتیت (HBV) B در نمونه یافت نشده است.

نتایج کمی بیان شده به واحد IU/ml نشان دهنده میزان فعالیت ویروس HBV و تکثیر آن در بیمار است.

نتایج کمی بر پیشرفت بیماری در عفونت HBV مزمن و یا پاسخ به درمان ضد HBV نظارت می کند.

ارزیابی آزمایشگاهی وضعیت عفونت HBV باید با آزمایشات سرولوژیک HBV آغاز گردد. از جمله، آزمایش از نظر وجود آنتی ژن سطحی هپاتیت B مورد ارزیابی قرار گیرد.

تشخیص عفونت مزمن HBV صرفاً با حضور مقادیر قابل تشخیص و سنجش DNA ویروس در نمونه سرم امکان پذیر نیست.

در صورت عدم وجود DNA ویروس در نمونه سرم بیمار و مثبت بودن Anti HBs، احتمال آلودگی به ویروس HBV رد نمی گردد.