LDL-C

کاربردهای بالینی:

بررسی لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL-C) در بیماران مبتلا به این آزمایش بطور اختصاصی برای تعیین میزان خطر بیماریهای عروق کرونر قلب بویژه آترواسکلروز بکار می رود. همچنین در تشخیص هیپرتری گلیسریدمی، هیپرلیپیدمی/ دیس بتا لیپیدمی تایپ III، غلظت بالای لیپوپروتئین (a) و یا لیپوپروتئین با دانسیته متوسط (IDL)، دیابت شیرین و هیپرتیروتیدی کاربرد دارد.

یافته های طبیعی/ غیر طبیعی:

افزایش سطح : لیپوپروتئینمی خانوادگی LDL، سندرم نفروتیک، بیماری فون ژیرکه، هیپرتیووئیدی ، مصرف الکل ، هپاتیت و سیروز کبدی، هپاتوم، گاماپاتی ها، هیپرکلسترولمی خانوادگی نوع II a ، سندرم کوشینک، کمبودapo CII  ، پورفیری، نارسایی مزمن کلیوی، دیابت شیرین

کاهش سطح : هیپوبتالیپوپروتئینمی خانوادگی، سوء جذب پروتئین ، سوختگی شدید، سوء تغذیه، هیپرتیروئیدی.

مقادیر بسیار کم و یا غیر قابل شناسایی ممکن است نشان دهنده آبتا لیپوپروتئینمی باشد.

تفسیر:

افزایش  LDL-C بطور اختصاصی در بیماران قلبی عروقی از قبیل تصلب شرایین (آترواسکلروز) و بیماری کرونری قلبی (CHD) روی می دهد. مارکر  LDL-C در شرایط ذیل افزایش و یا کاهش می یابد.

توضیحات:

مقادیر HDL  به سن و جنس بستگی دارد.

سایر نام ها:

LDL کلسترول، Cholesterol in Low-Density Lipoproteins (LDL)، LDL

نوع نمونه:

سرم یا پلاسمای EDTA دار

شرایط نمونه گیری:

14-12 ساعت ناشتا – نوشیدن آب یا داروهای ضروری مجاز است.